павыкра́дваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыкра́дваю павыкра́дваем
2-я ас. павыкра́дваеш павыкра́дваеце
3-я ас. павыкра́двае павыкра́дваюць
Прошлы час
м. павыкра́дваў павыкра́двалі
ж. павыкра́двала
н. павыкра́двала
Загадны лад
2-я ас. павыкра́двай павыкра́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыкра́дваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыкра́дваць сов., см. павыкрада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыкрадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повы́красть сов., разг. павыкрада́ць, павыкра́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́красть сов. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

похи́тить сов.

1. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць, укра́сці, скра́сці;

похи́тить докуме́нты вы́красці (укра́сці, скра́сці) дакуме́нты;

2. перен. забра́ць, мног. пазабіра́ць; узя́ць;

смерть похи́тила его́ смерць забра́ла яго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)