павыкрада́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павыкрада́ю |
павыкрада́ем |
| 2-я ас. |
павыкрада́еш |
павыкрада́еце |
| 3-я ас. |
павыкрада́е |
павыкрада́юць |
| Прошлы час |
| м. |
павыкрада́ў |
павыкрада́лі |
| ж. |
павыкрада́ла |
| н. |
павыкрада́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
павыкрада́й |
павыкрада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
павыкрада́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павыкрада́ць сов. (о многом, о многих) вы́красть, укра́сть, похи́тить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыкрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Выкрасці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павыкрадаць коней. Павыкрадаць машыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыкра́дваць сов., см. павыкрада́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
повы́красть сов., разг. павыкрада́ць, павыкра́дваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыкра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Тое, што і павыкрадаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыкрада́ны вы́краденный, укра́денный, похи́щенный; см. павыкрада́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́красть сов. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
похи́тить сов.
1. вы́красці, мног. павыкрада́ць, павыкра́дваць, укра́сці, скра́сці;
похи́тить докуме́нты вы́красці (укра́сці, скра́сці) дакуме́нты;
2. перен. забра́ць, мног. пазабіра́ць; узя́ць;
смерть похи́тила его́ смерць забра́ла яго́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)