павыду́шваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
павыду́шваю |
павыду́шваем |
| 2-я ас. |
павыду́шваеш |
павыду́шваеце |
| 3-я ас. |
павыду́швае |
павыду́шваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
павыду́шваў |
павыду́швалі |
| ж. |
павыду́швала |
| н. |
павыду́швала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
павыду́швай |
павыду́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
павыду́шваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
павыду́шваць сов., разг.
1. (о многом) вы́давить;
2. (о многих) подави́ть, передави́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыду́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Выдушыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыдушваць шыбы. □ [Шульга:] — Ты давай, вунь, давай, круці абаранак, ды лепш глядзі, куды едзеш. А то ўжо ўсіх курэй у Азёрах павыдушваў... Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́давить сов., в разн. знач. вы́ціснуць, мног. павыціска́ць, вы́душыць, мног. павыду́шваць;
вы́давить стекло́ вы́ціснуць (вы́душыць) шкло;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)