павыдумля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., што (разм.).

1. Вынайсці, прыдумаць вялікую колькасць чаго-н.

П. разнастайныя прыборы.

2. і без дап. Нахлусіць многае пра каго-, што-н.

Павыдумлялі розныя небыліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыдумля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыдумля́ю павыдумля́ем
2-я ас. павыдумля́еш павыдумля́еце
3-я ас. павыдумля́е павыдумля́юць
Прошлы час
м. павыдумля́ў павыдумля́лі
ж. павыдумля́ла
н. павыдумля́ла
Загадны лад
2-я ас. павыдумля́й павыдумля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыдумля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павыдумля́ць сов. (о многом)

1. (придумать) сочини́ть, вы́думать;

2. (изобрести) вы́думать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыдумля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Тое, што і павыдумваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыду́мваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што (разм.).

Тое, што і павыдумляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыду́мліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што (разм.).

Тое, што і павыдумляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́думать сов. вы́думаць, мног. павыдумля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыду́мваць сов., см. павыдумля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыду́мліваць сов., см. павыдумля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)