павли́н зоол. па́ва, -вы ж., паўлі́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўлі́н м., зоол. павли́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Паўлі́н ’стракатая птушка з веерападобным хвастом, Pavo cristatus’ (ТСБМ). З рус. мовы, у якой павлин з с.-н.-ням. paw(e)lûn ’тс’ (Фасмер, 3, 182). Звычайна больш пашыранай з’яўляецца назва па́ва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)