Verbum

анлайнавы слоўнік

паве́сіцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паве́сіцца гл. вешацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́сіцца сов.

1. пове́ситься, удави́ться;

2. пови́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́сіцца, ‑вешуся, ‑весішся, ‑весіцца; зак.

1. Кончыць сваё жыццё самагубствам праз павешанне. Зося параніла нажом свайго гаспадара, а сама хацела павесіцца. Бажко.

2. Налегчы ўсім цяжарам на каго‑, што‑н. і павіснуць. Павесіцца на руку сябра.

•••

Павесіцца на шыю — навязацца (пра жанчыну ў адносінах да мужчыны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́сіцца sich erhängen, sich áufhängen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ве́шацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Канчаць жыццё самагубствам, павесіўшыся на пятлі, што зашморгваецца.

◊

Вешацца на шыю каму (разм.) — дамагацца ўзаемнасці.

|| зак. паве́сіцца, -ве́шуся, -ве́сішся, -ве́сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задави́ться паве́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́ситься паве́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удави́ться (повеситься) разг. паве́сіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак. (разм.).

1. Павесіцца.

2. Памерці ад чаго-н. засеўшага ў горле.

|| незак. уду́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)