паве́раны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (кніжн.).

Асоба, афіцыйна ўпаўнаважаная дзейнічаць ад чыйго-н. імя.

○

Прысяжны павераны — адвакат у царскай Расіі.

Прысяжны ў справах — дыпламатычны прадстаўнік, ніжэйшы на ранг за пасла ці пасланніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́раны паве́раная паве́ранае паве́раныя
Р. паве́ранага паве́ранай
паве́ранае		 паве́ранага паве́раных
Д. паве́ранаму паве́ранай паве́ранаму паве́раным
В. паве́раны (неадуш.)
паве́ранага (адуш.)		 паве́раную паве́ранае паве́раныя (неадуш.)
паве́раных (адуш.)
Т. паве́раным паве́ранай
паве́ранаю		 паве́раным паве́ранымі
М. паве́раным паве́ранай паве́раным паве́раных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́раны паве́раная паве́ранае паве́раныя
Р. паве́ранага паве́ранай
паве́ранае		 паве́ранага паве́раных
Д. паве́ранаму паве́ранай паве́ранаму паве́раным
В. паве́раны (неадуш.)
паве́ранага (адуш.)		 паве́раную паве́ранае паве́раныя (неадуш.)
паве́раных (адуш.)
Т. паве́раным паве́ранай
паве́ранаю		 паве́раным паве́ранымі
М. паве́раным паве́ранай паве́раным паве́раных

Кароткая форма: паве́рана.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́раны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. паве́раны паве́раныя
Р. паве́ранага паве́раных
Д. паве́ранаму паве́раным
В. паве́ранага паве́раных
Т. паве́раным паве́ранымі
М. паве́раным паве́раных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́раны сущ. пове́ренный;

п. ў спра́вах — дип. пове́ренный в дела́х;

прыся́жны п. — юр., уст. прися́жный пове́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́раны, ‑ага, м.

Асоба, якая мае права дзейнічаць ад імя якой‑н. асобы або ўстановы ў афіцыйным парадку. Прыватны павераны.

•••

Павераны ў справах — дыпламатычны прадстаўнік, ніжэйшы на ранг за пасла, пасланніка.

Прысяжны павераны — афіцыйная назва адваката ў Расіі да рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павераны

т. 11, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паве́раны наз м Bevóllmächtigte (sub) m -n, -n;

дып паве́раны ў спра́вах Geschä́ftsträger m -s, Geschä́ftsführer m -s, -;

часо́вы паве́раны ў спра́вах der interimístische Geschä́ftsträger, Geschä́ftsträger ad ínterim

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Паве́раны ’асоба, якая мае правы дзейнічаць ад імя якой-н. асобы або ўстановы ў афіцыйным парадку’ (ТСБМ, Др.-Падб.). З рус. пове́ренный ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыватны павераны

т. 13, с. 57

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)