паве́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паве́к - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паве́к, прысл.

Назаўсёды, навек.

П. гэтага не забуду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́к нареч. ввек, вове́к, вове́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́к, прысл.

На доўгія гады, назаўсёды, навек. Трывог дакучлівыя цені Павек не прыйдуць больш назад. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паве́к-вяко́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паве́к-вяко́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паве́к прысл разм auf éwig, auf [für] ímmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпу́хласць, -і, ж.

Невялікая пухліна.

П. павек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ячме́нь², -ю, м.

Гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́йка

‘валаскі на краю павек’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́йка ве́йкі
Р. ве́йка ве́ек
Д. ве́йку ве́йкам
В. ве́йка ве́йкі
Т. ве́йкам ве́йкамі
М. ве́йку ве́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кан’юнкты́ва, -ы, ж. (спец.).

Слізістая абалонка вока, якая пакрывае ўнутраную паверхню павек і пярэднюю частку вочнага яблыка.

|| прым. кан’юнктыва́льны, -ая, -ае.

К. мяшок вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)