паве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́зены паве́зеная паве́зенае паве́зеныя
Р. паве́зенага паве́зенай
паве́зенае		 паве́зенага паве́зеных
Д. паве́зенаму паве́зенай паве́зенаму паве́зеным
В. паве́зены (неадуш.)
паве́зенага (адуш.)		 паве́зеную паве́зенае паве́зеныя (неадуш.)
паве́зеных (адуш.)
Т. паве́зеным паве́зенай
паве́зенаю		 паве́зеным паве́зенымі
М. паве́зеным паве́зенай паве́зеным паве́зеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паве́зены паве́зеная паве́зенае паве́зеныя
Р. паве́зенага паве́зенай
паве́зенае		 паве́зенага паве́зеных
Д. паве́зенаму паве́зенай паве́зенаму паве́зеным
В. паве́зены (неадуш.)
паве́зенага (адуш.)		 паве́зеную паве́зенае паве́зеныя (неадуш.)
паве́зеных (адуш.)
Т. паве́зеным паве́зенай
паве́зенаю		 паве́зеным паве́зенымі
М. паве́зеным паве́зенай паве́зеным паве́зеных

Кароткая форма: паве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паве́зены

1. повезённый;

2. увезённый; см. паве́зці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паве́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад павезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

повезённый паве́зены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увезённый

1. паве́зены; вы́везены; адве́зены; заве́зены;

2. укра́дзены; зве́зены; см. увезти́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)