павалочаны

павало́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павало́чаны	павало́чаная	павало́чанае	павало́чаныя
Р.	павало́чанага	павало́чанай павало́чанае	павало́чанага	павало́чаных
Д.	павало́чанаму	павало́чанай	павало́чанаму	павало́чаным
В.	павало́чаны (неадуш.) павало́чанага (адуш.)	павало́чаную	павало́чанае	павало́чаныя (неадуш.) павало́чаных (адуш.)
Т.	павало́чаным	павало́чанай павало́чанаю	павало́чаным	павало́чанымі
М.	павало́чаным	павало́чанай	павало́чаным	павало́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павало́чаны	павало́чаная	павало́чанае	павало́чаныя
Р.	павало́чанага	павало́чанай павало́чанае	павало́чанага	павало́чаных
Д.	павало́чанаму	павало́чанай	павало́чанаму	павало́чаным
В.	павало́чаны (неадуш.) павало́чанага (адуш.)	павало́чаную	павало́чанае	павало́чаныя (неадуш.) павало́чаных (адуш.)
Т.	павало́чаным	павало́чанай павало́чанаю	павало́чаным	павало́чанымі
М.	павало́чаным	павало́чанай	павало́чаным	павало́чаных

Кароткая форма: павало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

павало́чаны пота́щенный, поволо́ченный, поволочённый; см. павалачы́ ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поволо́ченный и поволочённый павало́чаны; паця́гнуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum