Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пабялі́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабялю́
пабе́ лім
2-я ас. пабе́ ліш
пабе́ ліце
3-я ас. пабе́ ліць
пабе́ ляць
Прошлы час
м. пабялі́ ў
пабялі́ лі
ж. пабялі́ ла
н. пабялі́ ла
Загадны лад
2-я ас. пабялі́
пабялі́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час пабялі́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пабялі́ ць сов.
1. в разн. знач. и́ ть;
п. па́ кой — побели́ ть ко́ мнату;
снег ~лі́ ў дрэ́ вы — снег побели́ л дере́ вья;
2. (о многом ) вы́ белить;
п. пало́ тны — вы́ белить холсты́ ;
3. (нек-рое время ) побели́ ть;
крыху́ ~лі́ ў ды кі́ нуў — немно́ го побели́ л и бро́ сил
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабялі́ ць ‑бялю, ‑беліш, ‑баліць; зак. , каго-што .
1. Зрабіць белым, пакрыўшы вапнай, мелам і інш. Таіса пабяліла .. печ, чыста падмяла гліняную падлогу, вымыла і выцерла акенцы. Паслядовіч . // Шумныя бярозы Пабяліў мароз. Купала . Снег нам засыпаў вушанкі І пабяліў шынялі. Астрэйка . // [Бондар] выглядаў старэй за свае гады, бо сівізна ўжо ўбілася ў яго густыя чорныя вусы і пабяліла скроні. Чарнышэвіч .
2. і без дап. Бяліць некаторы час. Пабялілі маляры гадзіну і кінулі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабялі́ ць é ißen vt é ichen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бялі́ ць , бялю́ , бе́ ліш, бе́ ліць; бе́ лены; незак. , што.
1. Пакрываць вапнай, мелам, робячы белым.
Б. печ.
2. Дасягаць белізны чаго-н. шляхам спецыяльнай апрацоўкі.
Б. палотны на сонцы.
3. Знімаць шкуру з забітай жывёліны, кару са ствала дрэва.
Б. авечку.
|| зак. вы́ беліць , -лю, -ліш, -ліць; -лены (да 1 і 2 знач. ), набялі́ ць , -бялю́ , -бе́ ліш, -бе́ ліць; -бе́ лены (да 2 знач. ) і пабялі́ ць ю́ , -бе́ ліш, -бе́ ліць; -бе́ лены (да 1 знач. ); наз. пабе́ лка , -і, Д М ж. знач. ).
|| звар. бялі́ цца , бялю́ ся, бе́ лішся, бе́ ліцца; зак. набялі́ цца , -бялю́ ся, -бе́ лішся, -бе́ ліцца (да 2 знач. ).
|| наз. бяле́ нне , -я, н.
|| прым. бялі́ льны , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
побели́ ть сов. пабялі́ ць .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перабялі́ ць , -бялю́ , -бе́ ліш, -бе́ ліць; -бе́ лены; зак. , што.
1. Пабяліць нанава.
П. печ.
2. Пабяліць усё, многае.
За сезон перабяліў сотні пакояў.
3. Сапсаваць празмерным бяленнем.
П. палотны хлоркай (разм. ).
4. Перапісаць з чарнавіка начыста (уст. ).
П. рукапіс.
|| незак. перабе́ льваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перабе́ льванне , -я, н. і перабе́ лка , -і, Д М ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пабе́ лены , ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пабяліць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)