пабурэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пабурэ́лы |
пабурэ́лая |
пабурэ́лае |
пабурэ́лыя |
| Р. |
пабурэ́лага |
пабурэ́лай
пабурэ́лае |
пабурэ́лага |
пабурэ́лых |
| Д. |
пабурэ́ламу |
пабурэ́лай |
пабурэ́ламу |
пабурэ́лым |
| В. |
пабурэ́лы (неадуш.)
пабурэ́лага (адуш.) |
пабурэ́лую |
пабурэ́лае |
пабурэ́лыя (неадуш.)
пабурэ́лых (адуш.) |
| Т. |
пабурэ́лым |
пабурэ́лай
пабурэ́лаю |
пабурэ́лым |
пабурэ́лымі |
| М. |
пабурэ́лым |
пабурэ́лай |
пабурэ́лым |
пабурэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пабурэ́лы разг. побуре́лый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пабурэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў бурым. Пабурэлая трава. Пабурэлыя стагі. □ Ласкавае, спакойнае святло абедзеннага сонца залаціла пабурэлыя вершаліны бяроз і клёнаў. М. Ткачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
побуре́лый разг. пабурэ́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)