пабра́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабяру́ся пабяро́мся
2-я ас. пабярэ́шся пабераце́ся
3-я ас. пабярэ́цца пабяру́цца
Прошлы час
м. пабра́ўся пабра́ліся
ж. пабра́лася
н. пабра́лася
Загадны лад
2-я ас. пабяры́ся пабяры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пабра́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пабра́цца I сов.

1. (о многих) взя́ться;

п. за ру́кі — взя́ться за́ руки;

2. обл. вступи́ть в брак, сочета́ться бра́ком;

3. (о многом) приста́ть; прили́пнуть

пабра́цца II сов., обл. пойти́, поплести́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабра́цца, ‑бяруся, ‑бярэшся, ‑бярэцца; ‑бяромся, ‑берацеся; зак.

1. Узяцца за што‑н. (пра двух або некалькіх асоб). Трэба было з’ехаць з гары. Гара была высокая, стромая. Сёмка з Марцінам пабраліся за аглоблі. Колас. [Надзя і Барыс] пабраліся за рукі і павольна пайшлі па агародах. М. Ткачоў.

2. Разм. Пажаніцца; стаць мужам і жонкай. Гэтую бярозу пасадзіў Андрэй, яе [Алены] чалавек, калі яны пабраліся. Мележ.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ператварыцца ў што‑н., набыць іншы выгляд у многіх месцах. Валасы пабраліся сівізною. □ Вада шырока разальецца, І снег на кашу пабярэцца. Колас. Ад сонца, ад дажджоў фанера парэпалася, пабралася парахнявымі пухірамі. Лынькоў.

4. Абл. Пайсці, выправіцца куды‑н. І я, не чакаючы, калі адыдзе цягнік, памалу пабраўся назад, у вёску. Сачанка. Са слязамі на вачах, паўз сценку, старая .. пабралася ў сенцы. Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабра́цца

1. (пажаніцца) héiraten vt;

пабра́цца шлю́бам éine Éhe schlíeßen;

2.:

пабра́цца за ру́кі einánder [sich] an den Händen fássen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pobrać się

зак. пажаніцца; пабрацца з кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пажаніцца; сысціся (перан.); пабрацца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

małżeński

шлюбны, сямейны;

zawrzeć związek małżeński — узяць шлюб; пабрацца шлюбам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

małżeństwo

н.

1. шлюбная пара; сужэнства;

2. шлюб;

zawrzeć małżeństwo — узяць шлюб; ажаніцца; пабрацца;

unieważnić małżeństwo — скасаваць шлюб; разысціся; развесціся;

3. шлюбнае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

взяться в разн. знач. узя́цца, мног. пабра́цца; (добровольно — ещё) падрадзі́цца;

взяться за́ руки узя́цца (пабра́цца) за ру́кі;

взяться за дверну́ю ру́чку узя́цца за дзвярну́ю ру́чку;

взяться за перо́ узя́цца за пяро́;

взяться за рабо́ту узя́цца за рабо́ту;

он взялся вы́полнить зада́ние досро́чно ён узя́ўся (падрадзі́ўся) вы́канаць зада́нне датэрміно́ва;

отку́да у него́ си́лы взяли́сь? адку́ль у яго́ сі́лы ўзялі́ся?;

взяться за кого́ узя́цца за каго́;

◊

отку́да ни возьми́сь ні адсю́ль, ні адту́ль;

взяться за ум узя́цца за ро́зум;

взяться за го́лову узя́цца (схапі́цца) за галаву́;

взялся за гуж, не говори́, что не дюж посл. узя́ўся за гуж, не кажы́, што не дуж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wstąpić

зак.

1. зайсці, увайсці;

wstąpić do kawiarni — зайсці ў кавярню;

2. уступіць; паступіць;

wstąpić na uniwersytet — паступіць ва ўніверсітэт;

wstąpić do partii — уступіць у партыю;

wstąpić w związki małżeńskie — пабрацца шлюбам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)