пабо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пабо́жнасць
Р. пабо́жнасці
Д. пабо́жнасці
В. пабо́жнасць
Т. пабо́жнасцю
М. пабо́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пабо́жнасць ж., см. набо́жнасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́жность набо́жнасць, -ці ж., пабо́жнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nabożność

ж. набожнасць, пабожнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pobożność

ж. набожнасць, пабожнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пабо́жны ’багабаязны, міласэрны’ (Нас.), ’памяркоўны, невялікі ў сэнсе цяжкасці’ (Бяльк.), пабо́жнасць ’набажнасць’ (Нас., Гарэц.). Запазычанне з польск. pobożny, pobożność, аб чым сведчыць націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dewocja

ж.

1. набожнасць; пабожнасць; рэлігійнасць;

2. ханжаства; няшчырасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)