паблудзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паблуджу́ паблу́дзім
2-я ас. паблу́дзіш паблу́дзіце
3-я ас. паблу́дзіць паблу́дзяць
Прошлы час
м. паблудзі́ў паблудзі́лі
ж. паблудзі́ла
н. паблудзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паблудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паблудзі́ць сов. поблужда́ть, поплута́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Блудзіць некаторы час. Васіль крыху паблудзіў, пакуль выбраўся на Магілёўскую шашу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поблужда́ть сов. паблука́ць; (поплутать) паблудзі́ць; (долго, неоднократно) папаблу́джваць, папаблудзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поплута́ть сов., разг. паблудзі́ць, (долго, неоднократно) папаблу́джваць, папаблудзі́ць; паблука́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)