паахіна́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
паахіна́емся |
| 2-я ас. |
- |
паахіна́ецеся |
| 3-я ас. |
паахіна́ецца |
паахіна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
паахіна́ўся |
паахіна́ліся |
| ж. |
паахіна́лася |
| н. |
паахіна́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паахіна́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паахіна́цца сов. (о многих) укры́ться; оку́таться, уку́таться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паахіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Ахінуць сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабхіна́цца сов., см. паахіна́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паабхіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Тое, што і паахінацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)