паасо́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. паасо́бнасць
Р. паасо́бнасці
Д. паасо́бнасці
В. паасо́бнасць
Т. паасо́бнасцю
М. паасо́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паасо́бнасць ж.

1. отде́льность; едини́чность;

2. разде́льность;

1, 2 см. паасо́бны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паасо́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць паасобнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паасобнасць горных парод 7/586; 10/321

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

разде́льность

1. асо́бнасць, -ці ж., паасо́бнасць, -ці ж.; раздзе́льнасць, -ці ж.;

2. раздзе́льнасць, -ці ж., выра́знасць, -ці ж.; см. разде́льный​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)