паапяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Апячы ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паапяка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паапяка́ю паапяка́ем
2-я ас. паапяка́еш паапяка́еце
3-я ас. паапяка́е паапяка́юць
Прошлы час
м. паапяка́ў паапяка́лі
ж. паапяка́ла
н. паапяка́ла
Загадны лад
2-я ас. паапяка́й паапяка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паапяка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паапяка́ць сов. (о многих, о многом) обже́чь, оже́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Апячы ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паапякаць рукі. Паапякаць плечы на сонцы. □ — Каваль [з хлопца] будзе. Яго з кузні за вуха не выцягнеш. То ў сажу выпацкаецца, то пальцы паапякае. І ніколі не плача. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапяка́ны обожжённый, ожжённый; см. паапяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обже́чь сов.

1. абпалі́ць; (кипятком) апа́рыць;

2. (причинить ожог) апячы́, мног. паапяка́ць;

3. (обработать огнём, жаром) техн. абпалі́ць;

4. перен. апячы́, мног. паапяка́ць;

обже́чь себе́ па́льцы апячы́ сабе́ па́льцы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изже́чь сов., разг.

1. (прожечь) папрапа́льваць;

2. (обжечь) паапяка́ць;

3. (расходовать на топку) спалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)