паадшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адшрубаваць адно за другім усё, многае.

П. гайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадшрубо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадшрубо́ўваю паадшрубо́ўваем
2-я ас. паадшрубо́ўваеш паадшрубо́ўваеце
3-я ас. паадшрубо́ўвае паадшрубо́ўваюць
Прошлы час
м. паадшрубо́ўваў паадшрубо́ўвалі
ж. паадшрубо́ўвала
н. паадшрубо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паадшрубо́ўвай паадшрубо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадшрубо́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадшрубо́ўваць сов. (о многом) отвинти́ть, отверну́ть, поотви́нчивать, поотвёртывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадшрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адшрубаваць адно за другім усё, многае. Паадшрубоўваць гайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадшрубо́ўваны отви́нченный, отвёрнутый; см. паадшрубо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвинти́ть сов. адшрубава́ць, мног. паадшрубо́ўваць, адкруці́ць, мног. паадкру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)