паадчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Адчыніць усё, многае або што-н. у многіх месцах.

П. вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадчыня́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадчыня́ю паадчыня́ем
2-я ас. паадчыня́еш паадчыня́еце
3-я ас. паадчыня́е паадчыня́юць
Прошлы час
м. паадчыня́ў паадчыня́лі
ж. паадчыня́ла
н. паадчыня́ла
Загадны лад
2-я ас. паадчыня́й паадчыня́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадчыня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадчыня́ць сов. (о многом)

1. (двери, окна, шкатулки и т.п.) откры́ть, отвори́ть;

2. (наглухо заделанное) отку́порить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадчыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Адчыніць усё, многае; адчыніць што‑н. у многіх месцах. Пасажыры паадчынялі вокны, абмахваліся хустачкамі. Мяжэвіч. Я сеў за свой стол, паадчыняў шуфляды паглядзець, што там ёсць. Сабаленка. Сымон прыехаў у Старочын рана. Гандляры толькі паадчынялі свае крамы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отвори́ть сов. адчыні́ць, мног. паадчыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pootwierać

зак. паадчыняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паадчыня́ны

1. откры́тый, отво́ренный;

2. отку́поренный;

1, 2 см. паадчыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпа́хнуть сов.

1. (одежду) адхіну́ць, мног. паадхіна́ць;

2. (окна, двери) уст. адчыні́ць, мног. паадчыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отку́порить сов. (ототкнуть) адаткну́ць, мног. паадтыка́ць; (бутылку — ещё) адкаркава́ць; (бочку) адшпунтава́ць; (консервы, ящик) адчыні́ць, мног. паадчыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пооткрыва́ть сов., разг.

1. (двери, окна) паадчыня́ць;

2. (снять покрывало, крышку) паадкрыва́ць;

3. (о глазах) парасплю́шчваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)