паадціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адцерці ўсё, многае або вярнуць адчувальнасць расціраннем усяму, многаму.

П. плямы.

П. абмарожаныя вушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадціра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадціра́ю паадціра́ем
2-я ас. паадціра́еш паадціра́еце
3-я ас. паадціра́е паадціра́юць
Прошлы час
м. паадціра́ў паадціра́лі
ж. паадціра́ла
н. паадціра́ла
Загадны лад
2-я ас. паадціра́й паадціра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадціра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадціра́ць сов., в разн. знач. (о многом, о многих) оттере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адцерці ўсё, многае. Паадціраць плямы. // Вярнуць адчувальнасць трэннем. Паўзіраўшыся, міжволі пацягнуўся рукою да вушэй — пасля таго, як ён [Алесь] іх ледзь паадціраў снегам, вушы раз за разам зацягваліся свежымі струпамі і не пераставалі свярбець. Летка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттере́ть сов.

1. (удалить, очистить трением) адце́рці, мног. паадціра́ць;

2. (оттеснить) разг. адці́снуць, мног. паадціска́ць, адапхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;

3. (растирая, возвратить чувствительность) адце́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)