паадсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. што. Адсеяць нанава ўсё, многае.

П. азімыя.

2. перан., каго. Павыключаць многіх.

П. непаспяваючых студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадсява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадсява́ю паадсява́ем
2-я ас. паадсява́еш паадсява́еце
3-я ас. паадсява́е паадсява́юць
Прошлы час
м. паадсява́ў паадсява́лі
ж. паадсява́ла
н. паадсява́ла
Загадны лад
2-я ас. паадсява́й паадсява́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадсява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадсява́ць сов.

1. в разн. знач. (о многом, о многих) отсе́ять;

2. (о многом) пересе́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсеяць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсяваць асцюкі ад ячменю. Паадсяваць азімыя ярыной. Паадсяваць непаспяваючых студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паадсяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсе́ять сов., в разн. знач. адсе́яць, мног. паадсява́ць, паадсе́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадсе́йваць сов.

1. см. паадсява́ць;

2. перен. (о многих) отсе́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)