паадсо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Адсунуць усё, многае.

П. сталы ад вокнаў.

П. засоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадсо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадсо́ўваю паадсо́ўваем
2-я ас. паадсо́ўваеш паадсо́ўваеце
3-я ас. паадсо́ўвае паадсо́ўваюць
Прошлы час
м. паадсо́ўваў паадсо́ўвалі
ж. паадсо́ўвала
н. паадсо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. паадсо́ўвай паадсо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадсо́ўваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадсо́ўваць сов. (о многих, о многом) отодви́нуть; (занавески — ещё) отдёрнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадсо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсунуць усё, многае. Паадсоўваць сталы ад вокнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсо́ўваны отодви́нутый; отдёрнутый; см. паадсо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдви́нуть сов., уст. адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poodsuwać

зак. паадсоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

отодви́нуть сов.

1. адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць;

2. перен. (о сроке) адлажы́ць, адкла́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпере́ть сов. адамкну́ць, мног. паадмыка́ць; адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (задвижку) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (крючок) адшчапі́ць, мног. паадшчэ́пліваць, паадшчапля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отстрани́ть сов.

1. адхілі́ць, мног. паадхіля́ць; (отодвинуть) адсу́нуць, мног. паадсо́ўваць; (оттолкнуть) адштурхну́ць, мног. паадшту́рхваць, адпіхну́ць, адапхну́ць, мног. паадпіха́ць, паадпі́хваць;

2. (от должности) зво́льніць, мног. пазвальня́ць, зняць, мног. пазніма́ць (з паса́ды); (от участия в чём-л.) адхілі́ць, мног. паадхіля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)