паадска́кваць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паадска́кваем
2-я ас. - паадска́кваеце
3-я ас. паадска́квае паадска́кваюць
Прошлы час
м. паадска́кваў паадска́квалі
ж. паадска́квала
н. паадска́квала

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадска́кваць

1. (о многих, о многом) отскочи́ть; отпры́гнуть;

2. (отделиться, отломиться, оторваться — о многом) отскочи́ть;

3. разг. (о многом) отрасти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадска́кваць і паадско́кваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Адскочыць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Пеўні паадскаквалі адзін ад другога. Мячы паадскаквалі ад сцяны. □ Паадскаквала на папары зялёная травіца. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадско́кваць сов., см. паадска́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)