паадса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. Пра многае — апдзяліўшы, пасадзіць на новае месца.

П. буракі.

2. што. Пра многае — замест таго, што прапала, згінула, пасадзіць зноў.

П. бульбу.

3. каго. Пра многіх — прымусіць сесці асобна.

П. вучняў за асобныя парты.

4. каго. Пра многіх — адняць ад маці.

П. цялят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадса́джваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадса́джваю паадса́джваем
2-я ас. паадса́джваеш паадса́джваеце
3-я ас. паадса́джвае паадса́джваюць
Прошлы час
м. паадса́джваў паадса́джвалі
ж. паадса́джвала
н. паадса́джвала
Загадны лад
2-я ас. паадса́джвай паадса́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадса́джваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадса́джваць сов.

1. (о многом — отделив, посадить на другое место) отсади́ть;

2. (о многом) посади́ть вновь;

3. (о многих — заставить сесть отдельно) отсади́ть;

4. (о многих — отделить от матери) отня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсадзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсаджваць засохлыя дрэўцы. Паадсаджваць цялят ад кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсади́ть сов., в разн. знач. адсадзі́ць, мног. паадса́джваць;

отсади́ть расте́ние адсадзі́ць раслі́ну;

отсади́ть шалуна́ за отде́льную па́рту адсадзі́ць дураслі́ўца за асо́бную па́рту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)