паадраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Адрэзаць усё, многае.
П. карэньчыкі грыбоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паадраза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паадраза́ю |
паадраза́ем |
| 2-я ас. |
паадраза́еш |
паадраза́еце |
| 3-я ас. |
паадраза́е |
паадраза́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паадраза́ў |
паадраза́лі |
| ж. |
паадраза́ла |
| н. |
паадраза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паадраза́й |
паадраза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паадраза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадраза́ць сов. (о многом) отре́зать; (пилой — ещё) отпили́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адрэзаць усё, многае. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі [баравікоў] і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадрэ́зваць сов., см. паадраза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадраза́ны отре́занный; отпи́ленный; см. паадраза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паадразаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпили́ть сов. адпілава́ць, мног. паадпіло́ўваць, адрэ́заць, мног. паадраза́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отре́зать сов., прям., перен. адрэ́заць, мног. паадраза́ць, паадрэ́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́вернуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
1. Перавярнуць унутраным бокам наверх. Вывернуць навалачку. □ Міхась скінуў кажух, вывернуў уверх шэрсцю і накінуў на сябе. Колас.
2. Варочаючы, выняць, выцягнуць; вырыць. Вывернуць пянёк з коранем. □ І першацвет далікатны парэчкавы, І чарназём той, што вывернуў крот, — Тры гады не ўдыхаў. Барадулін. // Падаць неўласцівы паварот; вывіхнуць. Вывернуць нагу.
3. Разм. Выліць, высыпаць, перакуліўшы пасудзіну; вываліць, выкуліць. Вывернуць вядро вады. □ За якую гадзіну назбіраў поўны кошык, а грыбоў у гэтай мясцінцы яшчэ многа. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч. // Выкуліць з саней, лодкі і пад. [Янка:] — Ну, садзімся! Марыська, наперад за фурмана. Бяры лейцы ў рукі ды моцна трымай, каб не вывернулі! Чарот.
•••
Вывернуць душу — падзяліцца з кім‑н. сваімі перажываннямі, думкамі і пад.; расказаць усё да канца, выказаць самае запаветнае. Поўны трывогі,.. [Скуратовіч] меў патрэбу вывернуць перад кім сваю душу. Чорны. Мне хацелася гаварыць і гаварыць, нават душу вывернуць, каб Марылька паверыла кожнаму майму слову. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)