паадпо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адпароць адно за адным усё, многае ці ў многіх месцах.

П. падкладку з бакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадпо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадпо́рваю паадпо́рваем
2-я ас. паадпо́рваеш паадпо́рваеце
3-я ас. паадпо́рвае паадпо́рваюць
Прошлы час
м. паадпо́рваў паадпо́рвалі
ж. паадпо́рвала
н. паадпо́рвала
Загадны лад
2-я ас. паадпо́рвай паадпо́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадпо́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадпо́рваць сов., разг. (о многом) отпоро́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адпароць адно за другім усё, многае; адпароць у многіх месцах. Паадпорваць гузікі. Паадпорваць пагоны. Паадпорваць падкладку з бакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпоро́ть сов. адпаро́ць, мног. паадпо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадпо́рваны разг. отпо́ротый; см. паадпо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)