паадзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Адазваць усіх, многіх.

П. дыпламатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадзыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паадзыва́ю паадзыва́ем
2-я ас. паадзыва́еш паадзыва́еце
3-я ас. паадзыва́е паадзыва́юць
Прошлы час
м. паадзыва́ў паадзыва́лі
ж. паадзыва́ла
н. паадзыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паадзыва́й паадзыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паадзыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадзыва́ць сов. (о многих) отозва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадзыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Адазваць усіх, многіх. Паадзываць дыпламатаў. Паадзываць таварышаў убок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)