пааддзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Аддзяліць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сыноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пааддзяля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пааддзяля́ю пааддзяля́ем
2-я ас. пааддзяля́еш пааддзяля́еце
3-я ас. пааддзяля́е пааддзяля́юць
Прошлы час
м. пааддзяля́ў пааддзяля́лі
ж. пааддзяля́ла
н. пааддзяля́ла
Загадны лад
2-я ас. пааддзяля́й пааддзяля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пааддзяля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пааддзяля́ць сов. (о многих, о многом) отдели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааддзяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Аддзяліць усіх, многіх або ўсё, многае. Пааддзяляць сыноў з сем’ямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пааддзе́льваць сов., см. пааддзяля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааддзе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і пааддзяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отъедини́ть сов. аддзялі́ць, мног. пааддзяля́ць, пааддзе́льваць, адлучы́ць, мног. паадлу́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдели́ть сов.

1. в разн. знач. аддзялі́ць, мног. пааддзяля́ць;

2. (выделить) вы́дзеліць, вы́лучыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)