паадвіса́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
паадвіса́е |
паадвіса́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паадвіса́ў |
паадвіса́лі |
| ж. |
паадвіса́ла |
| н. |
паадвіса́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паадвіса́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паадвіса́ць сов., разг. (о многом) отви́снуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадвіса́ць, ‑ае; зак.
Разм. Адвіснуць — пра ўсё, многае. Кішэні паадвісалі. Скура паадвісала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отви́снуть сов. адві́снуць, мног. паадвіса́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)