паадбіва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адбіцца, адкалоцца — пра ўсё, многае.

Тынкоўка на сценах паадбівалася.

2. Адстаць ад тых, з кім быў разам — пра ўсіх, многіх.

Авечкі паадбіваліся ад статка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадбіва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - паадбіва́емся
2-я ас. - паадбіва́ецеся
3-я ас. паадбіва́ецца паадбіва́юцца
Прошлы час
м. паадбіва́ўся паадбіва́ліся
ж. паадбіва́лася
н. паадбіва́лася
Загадны лад
2-я ас. - паадбіва́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час паадбіва́ўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паадбіва́цца сов.

1. (о многом — отломиться) отби́ться;

2. (о многих — защититься от нападения) отби́ться; (избавиться — ещё) отде́латься;

3. (о многих — отстать) отби́ться;

4. (о многих — перестать делать что-л.) отби́ться;

5. (о многом — остаться после кого-, чего-л.) отпеча́таться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадбіва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адбіцца, адкалоцца — пра ўсё, многае. Паадбіваліся ручкі на дзвярах.

2. Адстаць ад тых, з кім быў разам — пра ўсіх, многіх. Паадбіваліся авечкі ад статка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отби́ться в разн. знач. адбі́цца, мног. паадбіва́цца;

но́сик у ча́йника отби́лся но́сік у ча́йніка адбі́ўся;

отби́ться от врага́ адбі́цца ад во́рага;

ло́шадь отби́лась от табуна́ конь адбі́ўся ад табуна́;

◊

от рук отби́ться ад рук адбі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)