отчерти́ть сов.

1. (отделить чертой) адкрэ́сліць, мног. паадкрэ́сліваць, адзна́чыць ры́скай, мног. паадзна́чваць ры́скамі;

2. (выполнить черчением, вычертить) вы́чарціць, мног. павычэ́рчваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчарці́ць сов. отчерти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадкрэ́сліваць сов. (о многом)

1. отчеркну́ть;

2. отчерти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отче́рченный

1. адкрэ́слены, адзна́чаны ры́скай;

2. вы́чарчаны; см. отчерти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкрэ́сліць сов.

1. отчеркну́ть;

а. некато́рыя ме́сцы ў кні́зе — отчеркну́ть не́которые места́ в кни́ге;

а. заўва́гі ад тэ́ксту — отчеркну́ть замеча́ния от те́кста;

2. (отделить чертой) отчерти́ть;

камандзі́р ~ліў на ка́рце ўмацава́ныя раёны — команди́р отчерти́л на ка́рте укреплённые райо́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)