отры́ть сов.

1. прям., перен. адкапа́ць, мног. паадко́пваць;

2. (окоп) вы́капаць, мног. павыко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адры́ць сов. отры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадко́пваць сов. (во множестве) откопа́ть, отры́ть; см. адкапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отры́тый

1. адкапа́ны, мног. паадко́пваны;

2. вы́капаны, мног. павыко́пваны; см. отры́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрыва́ть​II несов. (к отры́ть)

1. прям., перен. адко́пваць;

2. (окоп) капа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадко́пваць сов. (о многих, о многом)

1. откопа́ть, отры́ть;

2. перен., разг. откопа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкапа́ць сов.

1. (извлечь из земли) откопа́ть, отры́ть;

2. (кончить копку) откопа́ть;

я сваё ~па́ў — я своё откопа́л;

3. (износиться в процессе копания) откопа́ть;

гэ́та лапа́та сваё ~па́ла — э́та лопа́та своё откопа́ла;

4. перен., разг. откопа́ть;

яму́ ўдало́ся а. у архі́ве ціка́вы ру́капіс — ему́ удало́сь откопа́ть в архи́ве интере́сную ру́копись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)