отруби́ть сов., в разн. знач. адсячы́, мног. паадсяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадціна́ць сов. (во множестве) отруби́ть, отсе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадсяка́ць сов. (о многом) отруби́ть, отсе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадсяка́ць сов. (во множестве) отруби́ть, отсе́чь; см. адсячы́ 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адця́ць сов. отруби́ть; отсе́чь; (зубами) откуси́ть; (ножницами, ножом и т.п.) отре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсячы́ сов.

1. отруби́ть, отсе́чь;

а. галі́нку дрэ́ва — отруби́ть (отсе́чь) ве́тку де́рева;

2. перен. (отделить, лишив связи, общения) отсе́чь;

3. (каму) перен. отре́зать; отбри́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадціна́ць сов. (о многом) отруби́ть, отсе́чь; (зубами) откуси́ть; (ножницами, ножом и т.п.) отре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обезгла́вить сов.

1. (отрубить голову) сцяць (зняць) галаву́, абезгало́віць;

2. перен. (лишить главы, руководства) пазба́віць кіраўні́цтва, абезгало́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхапі́ць сов.

1. (резким движением отстранить) отдёрнуть;

а. руку́ — отдёрнуть ру́ку;

2. разг. (отрубить, отрезать) отхвати́ть;

3. разг. (получить изрядное количество чего-л.) урва́ть, отхвати́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обруби́ть​I сов.

1. абсячы́, мног. паабсяка́ць; (сучья — ещё) абцерабі́ць, ацерабі́ць, мног. паабцярэ́бліваць;

обруби́ть су́чья абсячы́ (абцерабі́ць, ацерабі́ць) сукі́;

2. (отрубить, укоротить) адсячы́, мног. паадсяка́ць, адця́ць, уця́ць;

обруби́ть кана́т адсячы́ кана́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)