отня́тие

1. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; адабра́нне, -ння ср.;

2. адабра́нне, -ння ср.;

3. адніма́нне, -ння ср., адву́чванне, -ння ср.;

4. адніма́нне, -ння ср., адыма́нне, -ння ср.; см. отня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отнятие

Том: 23, старонка: 173.

img/23/23-173_0783_Отнятие.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

адніма́нне ср.

1. (каго, чаго ад каго, чаго) отня́тие, отъём м.;

2. (чаго ад чаго) мат. вычита́ние (чего из чего);

3. (чаго) отня́тие, поглоще́ние;

4. (чаго) отня́тие, ампута́ция ж.;

1-4 см. адніма́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адву́чванне ср.

1. оту́чивание;

2. отня́тие, отнима́ние;

1, 2 см. адву́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адабра́нне ср.

1. отобра́ние;

2. отня́тие;

1, 2 см. адабра́ць I 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)