относи́ть​II сов., разг. (кончить, перестать носить) аднасі́ць;

относи́ть пальто́ аднасі́ць паліто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

относи́ть​I несов.

1. (куда-л.) насі́ць; не́сці; (возвращать) адно́сіць;

2. (на некоторое расстояние) адно́сіць;

ло́дку относи́ло тече́нием на середи́ну реки́ ло́дку адно́сіла цячэ́ннем на сярэ́дзіну ракі́;

3. (к разряду каких-л. явлений, на чей-л. счёт) адно́сіць, заліча́ць, залі́чваць;

4. (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адно́сіць;

относи́ть ру́копись к XII ве́ку адно́сіць ру́капіс да XII стаго́ддзя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднасі́ць сов. (кончить носить) относи́ть;

а. паліто́ — относи́ть пальто́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приуро́чивать несов. прымярко́ўваць, прызнача́ць, прыстасо́ўваць; (относить к какому-л. времени) адно́сіць; см. приуро́чить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адно́сіць несов.

1. в разн. знач. относи́ть;

2. (откладывать) переноси́ть;

1, 2 см. адне́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстаўля́ць несов.

1. в разн. знач. отставля́ть; относи́ть;

2. (выставлять вперёд) выпя́чивать;

1, 2 см. адста́віць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сноси́ть​III несов.

1. (доставлять, относить вниз) зно́сіць;

2. (относить куда-л.) зано́сіць;

3. (ломать, разрушать) зно́сіць; (срывать — ещё) зрыва́ць;

4. (голову) зніма́ць, сціна́ць;

◊

не сноси́ть головы́ не знасі́ць галавы́;

5. (переписывать, переносить вниз) зно́сіць, перано́сіць; см. снести́​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылі́чваць несов.

1. присчи́тывать, причисля́ть;

2. (зачислять) причисля́ть;

3. (относить к числу кого-, чего-л.) причисля́ть;

1-3 см. прылічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узно́сіць несов.

1. (относить наверх) взноси́ть, вноси́ть; (поднимать ввысь) возноси́ть;

2. перен. (возвеличивать) возноси́ть, превозноси́ть, возвыша́ть;

1, 2 см. узне́сці;

◊ у. да нябёс — превозноси́ть до небе́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

относи́ться​I несов.

1. (проявлять своё отношение) адно́сіцца, ста́віцца; абыхо́дзіцца (з кім, чым);

2. (иметь касательство) ты́чыцца, даты́чыцца, даты́чыць; (принадлежать) нале́жаць; адно́сіцца;

3. мат. адно́сіцца;

4. страд. адно́сіцца; заліча́цца, залі́чвацца; см. относи́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)