отлома́ть сов. адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наадло́мваць сов. (во множестве) отлома́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадло́мліваць сов. (о многом) отлома́ть; отломи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлама́ць сов. отлома́ть; отломи́ть;
а. но́жку крэ́сла — отлома́ть но́жку сту́ла;
а. кава́лак хле́ба — отломи́ть кусо́к хле́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблама́ць сов.
1. (отломать кругом) облома́ть;
а. галі́ны на дрэ́ве — облома́ть ве́тки на де́реве;
2. (сломать) обломи́ть;
а. сук — обломи́ть сук;
3. перен., разг. (заставить привыкнуть или приучить работать) облома́ть;
конь малады́: кло́пату было́ з ім, паку́ль ~ма́лі — ло́шадь молода́я: пришло́сь повози́ться с ней, пока́ облома́ли;
◊ а. ро́гі — облома́ть рога́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)