отказа́ться адмо́віцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпе́рціся сов., разг. (отказаться) отпере́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцура́цца сов., разг. отре́чься, отказа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадрака́цца сов. (о многих) отре́чься, отказа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмо́віцца (ад чаго) сов.

1. отказа́ться; отре́чься; (уступить — ещё) поступи́ться (чем);

а. ад но́вай паса́дыотказа́ться от но́вой до́лжности;

а. ад падару́нкаотказа́ться от пода́рка;

а. ад асабі́стай вы́гадыотказа́ться от ли́чной вы́годы, поступи́ться ли́чной вы́годой;

2. (от родных, знакомых и т.п.) отказа́ться, отре́чься;

а. ад сваі́х ро́дныхотказа́ться (отре́чься) от свои́х родны́х;

3. (от слов, обещаний) отказа́ться, отре́чься, отпере́ться;

а. ад сваі́х паказа́нняўотказа́ться (отре́чься, отпере́ться) от свои́х показа́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отврати́ться уст.

1. (отвернуться в сторону) адвярну́цца;

2. перен. (отказаться, отступиться) адмо́віцца, адступі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрачы́ся сов., в разн. знач. отре́чься, отказа́ться; (от своих слов, показаний — ещё) отпере́ться;

а. ад сваёй радні́ — отре́чься (отказа́ться) от свое́й родни́;

а. ад прасто́ла — отре́чься от престо́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпере́ться сов.

1. (открыться) адамкну́цца, мног. паадмыка́цца; адчыні́цца, мног. паадчыня́цца; адсу́нуцца; адшчапі́цца, мног. паадшчэ́плівацца, паадшчапля́цца;

2. (отказаться) разг. адмо́віцца, адпе́рціся, адрачы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дале́йшы прил.

1. сравнит. ст. бо́лее далёкий;

2. дальне́йший;

адмо́віцца ад ~шых перагаво́раўотказа́ться от дальне́йших перегово́ров;

у ~шым — в дальне́йшем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отка́з м.

1. (действие по глаг. отказа́ть) адмо́ва, -вы ж.;

2. (действие по глаг. отказа́ться) адмаўле́нне, -ння ср.;

без отка́за а) спра́ўна, без адмо́вы, безадмо́ўна; б) (вволю, вдоволь) уво́лю, удо́сталь;

до отка́за да канца́, ко́лькі мажлі́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)