оте́ц

1. ба́цька, -кі м.;

посажённый посажёный оте́ц пасаджо́ны ба́цька;

2. (служитель культа) церк., уст. айце́ц, род. айца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айце́ц (род. айца́) м., церк. (служитель культа) оте́ц;

духо́ўны а. — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́паI (отец) разг. та́та, -ты м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́пкаII (отец) прост. та́тка, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посажёный / посажёный отец пасаджо́ны ба́цька;

посажёная мать пасаджо́ная ма́ці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аце́ц ’бацька, татка’ (Бяльк., Шн., Хрэст. дыял., Яшкін, Бел. мова, 145), ’бацька; зварот дзяцей да бацькі’ (Ян.), оцец (ocieć) (Маш.), ацецкі: «людзі чэсныя, сыны ацецкія» (з песні, Рам. 8, 163), ст.-бел. отецъ (часам «отец рожоный» ’родны бацька’ ў адрозненне ад «отца духовного», параўн. Булахаў, З жыцця, 6), укр. отець, рус. отец, польск. ojciec, славац., чэш. otec, в.-луж. wótc, wóćec, н.-луж. wóść, славен. oče, серб.-харв. о̀тац, р. скл. о̀ца, макед. отец (уст.), балг. оте́ц (уст.), ст.-слав. отьць. Прасл. otьcь з otьkъ, вытворнага ад otъ ’бацька’, якое ўзнаўляецца на падставе ст.-рус., ц.-слав. отьнь ’бацькаў, бацькоўскі’ і рускіх дыялектных форм, параўн. отька, атёк, а́тка ’бацька’ (гл. Шарапава, УЗ МОГТИ, 193, 323 і наст.); грэч. ἄττα ’бацька’, лац. atta, гоц. atta, алб. at, ірл. aite ’апякун, выхавацель’, хец. attaš ’бацька’ і інш. Паходзіць з дзіцячай мовы, як і іншыя тэрміны роднасці, параўн. маці. Гл. Фасмер, 3, 170; Трубачоў, История терм., 25 і наст. Сучаснай беларускай літаратурнай мове слова невядома, аднак сустракаецца ў народных песнях; у дыялектнай мове — русізм або царкоўнаславянізм, параўн. Яшкін, Бел. мова, 145. Гл. айцец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасаджо́ны: п. ба́цька этн. посажёный оте́ц;

~ная ма́ціэтн. посажёная мать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрышчо́ны

1. (принявший христианство) крещёный;

2. крёстный;

х. ба́цька — крёстный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахвалі́цца сов. нахвали́ться, нахва́статься;

ба́цька сы́нам не ~ва́ліццаоте́ц сы́ном не нахва́лится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́почка (отец) ласк. та́тка, -кі м., та́тачка, -кі м., тату́лька, -кі м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)