отде́льный
1. (обособленный) асо́бны;
отде́льная ко́мната асо́бны пако́й;
2. (единичный) паасо́бны; (некоторый) некато́ры;
в ка́ждом отде́льном слу́чае у ко́жным паасо́бным вы́падку;
3. (самостоятельный) асо́бны;
отде́льный батальо́н асо́бны батальён.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валасі́на ж. (отдельный) во́лос м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асо́бны в разн. знач. отде́льный;
назна́чыць ~нага кіраўніка́ гру́пы — назна́чить отде́льного руководи́теля гру́ппы;
зразуме́ць ~ныя сло́вы — поня́ть отде́льные слова́;
а. ход у ку́хню — отде́льный ход в ку́хню;
а. пако́й — отде́льная ко́мната;
~нае дрэ́ва — отде́льное де́рево
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паасо́бны
1. отде́льный; едини́чный;
у ко́жным ~ным вы́падку — в ка́ждом отде́льном слу́чае;
апладзі́равалі ~ныя гледачы́ — аплоди́ровали отде́льные (едини́чные) зри́тели;
2. (самостоятельный) разде́льный;
~нае пражыва́нне — разде́льное жи́тельство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
осо́бый
1. (особенный) асаблі́вы; (специальный) адмысло́вы; спецыя́льны;
2. (отдельный, независимый от других) асо́бны; асо́бы; (непохожий на других) адме́нны;
осо́бый отря́д асо́бы атра́д;
осо́бый ука́з асо́бы ўка́з;
осо́бый пара́граф асо́бы пара́граф;
◊
осо́бое мне́ние асо́бная ду́мка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ча́стный
1. (личный, индивидуальный, не государственный, не общественный) прыва́тны;
ча́стная со́бственность прыва́тная ўла́снасць;
в ча́стном по́льзовании у прыва́тным карыста́нні;
ча́стное лицо́ прыва́тная асо́ба;
ча́стным о́бразом прыва́тна;
по ча́стному де́лу па прыва́тнай спра́ве;
2. (отдельный, исключительный) асо́бны; выклю́чны;
заключе́ние от ча́стного к о́бщему заключэ́нне ад асо́бнага да агу́льнага;
ча́стный слу́чай асо́бны (выклю́чны) вы́падак;
ча́стное явле́ние асо́бная (выпадко́вая) з’я́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)