отвяза́ть сов. адвяза́ць, мног. паадвя́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвяза́ць сов. отвяза́ть; (отделить — ещё) открепи́ть;

а. каня́ — отвяза́ть ло́шадь;

а. пу́гу ад пугаўя́ — отвяза́ть (открепи́ть) кнут от кнутови́ща

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадвя́зваць сов. (о многих, о многом) отвяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отча́лить сов.

1. (отвязать) мор. адча́ліць;

2. (отплыть) адча́ліць, адплы́сці, адплы́ць, ад’е́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открепи́ть сов.

1. адмацава́ць; (отвязать) адвяза́ць, мног. паадвя́зваць;

2. (снять с учёта) адмацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпя́ць сов.

1. отдёрнуть (занавеску, штору и т.п.);

2. отпусти́ть, осла́бить; отвяза́ть;

а. вяро́ўку — отпусти́ть (осла́бить) верёвку;

3. отгороди́ть, отдели́ть (занавеской, шторой);

а. ло́жак по́сцілкай — отгороди́ть крова́ть пости́лкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)