отволо́ка ж., стол.

1. (инструмент) рэ́смус, -са м.;

2. (черта) ры́са, -сы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отволока

Том: 23, старонка: 41.

img/23/23-041_0246_Отволока.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ры́са ж.

1. в разн. знач. черта́;

ры́сы тва́ру — черты́ лица́;

праве́сці ры́су — провести́ черту́;

р. хара́ктару — черта́ хара́ктера;

2. плотн. отволо́ка;

◊ у агу́льных ~сах — в о́бщих черта́х;

падве́сці ~су — подвести́ черту́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)