оста́точный рэ́шткавы, аста́ткавы;

оста́точная деформа́ция тел физ. аста́ткавая дэфарма́цыя цел;

оста́точный при́нцип распределе́ния рэ́шткавы (аста́ткавы) пры́нцып размеркава́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остаточный

Том: 22, старонка: 427.

img/22/22-427_2517_Остаточный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

рэ́шткавы оста́точный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аста́ткавы в разн. знач. оста́точный;

~вая дэфарма́цыя цел — физ. оста́точная деформа́ция тел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)