оснаще́ние аснашчэ́нне, -ння ср.;
оснаще́ние промы́шленности передово́й те́хникой аснашчэ́нне прамысло́васці перадаво́й тэ́хнікай;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аснашчэ́нне ср., в разн. знач. оснаще́ние;
а. прамысло́васці перадаво́й тэ́хнікай — оснаще́ние промы́шленности передово́й те́хникой;
а. а́рміі — оснаще́ние а́рмии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абсталява́нне ср.
1. в разн. знач. обору́дование; оснаще́ние, осна́стка ж.;
2. (меблировка) обстано́вка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)