о́рыкс
‘антылопа’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
о́рыкс |
о́рыксы |
| Р. |
о́рыкса |
о́рыксаў |
| Д. |
о́рыксу |
о́рыксам |
| В. |
о́рыкса |
о́рыксаў |
| Т. |
о́рыксам |
о́рыксамі |
| М. |
о́рыксе |
о́рыксах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
о́рыкс
(н.-лац. oryx, ад гр. oryks)
млекакормячае сям. пустарогіх, пашыранае ў стэпах, паўпустынях і пустынях Афрыкі; сернабык.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
А́ВАШ,
нацыянальны парк у цэнтр. частцы Эфіопіі. Засн. ў 1969 у цясніне р. Аваш. Пл. каля 9 тыс. га. Стэпавая і лугастэпавая расліннасць з перавагай злакаў, зараснікі калючага хмызняку; у фауне — антылопы (орыкс-бейза, газель Сёмерынга, вадзяны казёл і малы куду), зебра Грэві, леапард.
т. 1, с. 60
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)