орочо́ны мн., этн. арачо́ны, -чо́наў;

орочо́н ед. арачо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арачо́ны, -наў мн., этн. орочо́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)