опозна́ть сов. апазна́ць, пазна́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апазна́ць сов. опозна́ть;

а. мясцо́васцьопозна́ть ме́стность;

а. злачы́нцаопозна́ть престу́пника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распазна́ць сов.

1. (узнать по каким-л. признакам) опозна́ть;

2. различи́ть;

2. различи́ть;

3. (всматриваясь, узнать) распозна́ть;

р. мясцо́васць — распозна́ть ме́стность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазна́ць сов.

1. узна́ть, призна́ть; (установить тождество кого-, чего-л.) опозна́ть;

2. филос. позна́ть;

п. су́тнасць рэ́чаў — позна́ть су́щность веще́й;

3. (пережить) позна́ть, испыта́ть, изве́дать, претерпе́ть;

4. (получить истинное представление) позна́ть; узна́ть;

п. ся́бра ў бядзе́ — узна́ть (позна́ть) дру́га в беде́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призна́ть сов.

1. прызна́ць;

призна́ть прави́тельство прызна́ць ура́д;

призна́ть молодо́го писа́теля прызна́ць маладо́га пісьме́нніка;

призна́ть свою́ оши́бку прызна́ць сваю́ памы́лку;

призна́ть здоро́вым прызна́ць здаро́вым;

2. (узнать, опознать) разг. пазна́ць;

призна́ть в прохо́жем знако́мого пазна́ць у прахо́жым знаёмага;

ты его́ признаёшь? ты яго́ пазнае́ш?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угада́ть сов.

1. (догадаться) угада́ць;

угада́ть ска́занное по движе́нию губ угада́ць ска́занае па губа́х;

2. (предусмотреть) угада́ць;

угада́ть пого́ду угада́ць надво́р’е;

3. (опознать) прост. пазна́ць;

4. (случайно дать верный ответ) патра́піць;

5. (очутиться где-л., попасть куда-л.) прост. тра́піць;

угада́л как раз на сва́дьбу угада́ў якра́з на вясе́лле;

6. (попасть в кого-л., во что-л.) прост. пацэ́ліць, уцэ́ліць, тра́піць, папа́сці;

угада́ть в го́лову пацэ́ліць (тра́піць, папа́сці) у галаву́;

7. (угодить, потрафить кому-л.) прост. патра́піць, дагадзі́ць (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узна́ть сов.

1. (опознать, признать, распознать) пазна́ць; распазна́ць;

я узна́л его́ по го́лосу я пазна́ў яго́ па го́ласе;

его́ нельзя́ узна́ть яго́ не́льга пазна́ць;

2. (изведать, испытать) спазна́ць, зазна́ць, зве́даць; (познать) пазна́ць;

узна́ть нужду́ спазна́ць (зазна́ць, зве́даць) бе́днасць (няста́чу);

3. (получить представление) спазна́ць, уве́даць;

узна́ть че́й-л. хара́ктер спазна́ць (уве́даць) чый-не́будзь хара́ктар;

4. (разузнать, получить сведения, услышать) даве́дацца, дазна́цца, прачу́ць, дачу́цца;

я э́то узна́л от бра́та я пра гэ́та даве́даўся (дазна́ўся, дачу́ўся) ад бра́та;

мы узна́ли, что… мы даве́даліся (дазна́ліся, прачу́лі, дачу́ліся), што…;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)