опира́ть несов.

1. абапіра́ць, апіра́ць (на што); прыпіра́ць (да чаго);

2. перен. асно́ўваць, угрунто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апіра́ць несов. (прислонять) опира́ть; (прислонять руку — ещё) облока́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успіра́ць несов., разг.

1. (погружать что-л. тяжёлое) взва́ливать;

2. (надевать что-л. тесное, неподходящее) напя́ливать;

3. опира́ть, облока́чивать;

4. вста́скивать, вта́скивать;

1-4 см. успе́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прива́ливать несов.

1. прыва́льваць;

2. (прислонять, опирать) разг. прыпіра́ць, прыхіна́ць, прыхіля́ць;

3. (о судах) мор. прыва́льваць, падплыва́ць; (приставать к чему-л.) прыстава́ць;

4. (приходить, приезжать в большом количестве) прост. прыва́льваць;

5. (приезжать, приходить, прибывать куда-л.) прост. прыпіра́ць, прыпіра́цца, прысо́ўвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)