оле́нь зоол. але́нь, -ня м.;

благоро́дный оле́нь высакаро́дны але́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

олень

Том: 22, старонка: 191.

img/22/22-191_1169_Олень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

жук-оле́нь зоол. жук-але́нь, род. жука́-але́ня м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

але́нь ж. оле́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панта́ч, -ча́ м. (олень) панта́ч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панта́ч (олень) панта́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́місты пятни́стый;

п. але́нь — пятни́стый оле́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятни́стый пля́місты;

пятни́стый оле́нь пля́місты але́нь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Але́нь, укр. олінь, рус. олень, ст.-рус. олень, ст.-слав. ѥлень, балг. елен, серб.-харв. јѐлен, славен. jelen, чэш. jelen, славац. jeleň, польск. jeleń, в.-луж., н.-луж. jeleń. Параўн. літ. élnis, álnis ’алень’, лат. alns ’лань’, грэч. ἐλλός ’малады алень’, арм. ełn ’лань’ і далей да ст.-в.-ням. еlо ’буры’, гл. Лескін, AfslPh, 3, 111; Брандт, РФВ, 22, 133; Бернекер, 1, 263.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рог I м.

1. мн. ро́гі рог;

але́нь скі́нуў ро́гіоле́нь сбро́сил рога́;

2. мн. рагі́ (в вилах и т.п.) рога́;

рагі́ пячны́х ві́лак — рога́ печны́х вил;

3. мн. рагі́ муз. рог;

зайгра́ць у р. — заигра́ть в рог;

сагну́ць (скруці́ць) у барано́ў р. — согну́ть (скрути́ть) в бара́ний рог;

аблама́ць ро́гі — облома́ть рога́;

браць быка́ за ро́гі — брать быка́ за рога́;

загна́ць у казі́ны р. — загна́ть в у́гол, припере́ть к стене́;

наста́віць ро́гі — наста́вить рога́;

у чо́рта на рага́х — у чёрта на рога́х (на кули́чках);

каб свінні́ ро́гі, не сышла́ б з даро́гіпосл. кабы́ свинье́ рога́, всех бы со́ свету сжила́;

не дай бог свінні́ рогпогов. бодли́вой коро́ве бог рого́в не даёт

рог II мн. рагі́ м. у́гол;

на рагу́ ву́ліцы — на углу́ у́лицы;

р. стала́у́гол стола́;

р. ху́сткіу́гол платка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)