озно́б м., мн. нет дры́жыкі, -каў ед. нет;
у меня́ (у него́) озно́б мяне́ (яго́) трасе́ (кало́ціць), мяне́ (яго́) дры́жыкі прайма́юць;
я почу́вствовал озно́б мяне́ пачало́ трэ́сці (калаці́ць), мяне́ ўзялі́ (пранялі́) дры́жыкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
позна́бливание ср., разг. дры́жыкі, -каў; см. озно́б;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зно́бкий прост.
1. (боящийся холода) зя́бкі;
2. (вызывающий, причиняющий озноб) зо́лкі, хало́дны, прані́злівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зазно́ба ’жаль’, ’прадмет жалю’ (Нас.). Рус. зазно́ба ’каханне’, ’каханая’, уст. ’жаль’, укр. зазно́бка ’шрам, апёк’ (Жэлях.), ’засмучэнне’. Відаць, бяссуфіксны аддзеяслоўны наз. ад ст.-рус. зазнобити ’выклікаць абмарожанне (> боль); які з прэфіксам за‑ ад знобити ’быць крыніцай холаду, уздзейнічаць холадам, абмарожваць, выклікаць дрыжыкі’ (параўн. рус. озноб). Адсюль ’засмучэнне, жаль’. Пра рус. пераход да ’кахання’ гл. Фасмер, 2, 74; Адзінцоў, Этимология, 1974, 117–120; Шанскі, 2, З, 31–32. Зубаты (Studie, 1, 2, 179) параўноўвае бел. слова з гнесці, польск. gnębić ’прыгнятаць’. Гэта параўнанне мае сэнс толькі ў плане рэканструкцыі і.-е. кораня, але не непасрэдна на слав. грунце. Гл. зні́бець, зяб.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дры́жыкі, -каў ед. нет
1. дрожь ж., содрога́ние ср.; (от страха) тре́пет м.;
2. (при лихорадочном состоянии) озно́б м.; позна́бливание ср.;
◊ д. бяру́ць — в дрожь броса́ет, дрожь берёт;
д. прадава́ць — а) тру́са пра́здновать; б) дрожа́ть от хо́лода
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халадо́к, -дку́ м.
1. (свежий воздух) прохла́да ж., холодо́к, све́жесть ж.;
паве́яла ~дко́м — пове́яло прохла́дой (холодко́м, све́жестью);
2. холодо́к, тень ж.;
сядзе́ць у ~дку́ — сиде́ть в холодке́ (в тени́);
3. (лёгкий озноб) холодо́к;
па спі́не прабе́г х. — по спине́ пробежа́л холодо́к;
4. перен. холодо́к; (в работе — ещё) прохла́дца ж.;
х. у адно́сінах — холодо́к в отноше́ниях;
◊ з ~дко́м — с холодко́м (с прохла́дцей);
аціра́ць ~дкі́ — отлы́нивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)